Auteur: Charlotte van den Heuvel

Kirsten besluit de sneeuw voor te zijn als ze met haar vader en zijn olijke vrienden gaat skieën en dus neemt ze een stukje offpiste op weg naar huis. Maar in plaats van sneller te zijn, gaat het al snel helemaal mis… Er moet al haast een half uur zijn verstreken en de angst voor de onheilspellendheid van de hele situatie begint nu echt op me in te werken. Ik prevel schietgebedjes in mijn hoofd  terwijl ik zo nu en dan wanhopig roep om hulp. Ik tuur in de verte, maar kan nog geen redding ontdekken in de toch al mistige…

Kirsten’s vakantie is een puinhoop. Haar moeder heeft ontdekt dat Kirsten zwanger is (en is daar vreemd genoeg dolblij mee). Haar verloving is verbroken. En ze zou niets liever doen dan kopje onder gaan in de sneeuw… Ik wist eigenlijk al dat het een hopeloze dag zou gaan worden. De mannen – dat wil zeggen: mijn vader en zijn te dikke vrienden met teveel praatjes – stoppen om het half uur bij een of ander barretje naast de piste om daar een klein borreltje weg te tikken. Vroeger waren dat de leukste momenten van de dag – stiekem een Schnaps…

In de laatste delen van het romantisch kerstverhaal maak je kennis met Kirsten, die vlak voor haar romantische wintersport de verloving verbreekt met Daan, omdat hij is vreemd gegaan. Geen romantische taferelen in de sneeuw, maar confrontaties met het verleden en als klap op de vuurpijl blijkt ze per ongeluk zwanger. Ontzield vindt ze haar heil bij Petra Pijper, een oud studiegenoot die haar mee terug neemt naar de tijd waar feesten en mannen verslinden het enige is wat je nodig hebt om je goed te voelen. Met een krassende piep in mijn rechteroor ontwaak ik de volgende dag. Vermoeid…

In het vorige deel van het romantische kerstverhaal komt Kirsten haar oud-studiegenootje Petra tegen, die haar hele verhaal aanhoort. Uiteindelijk besluit Petra dat er maar een remedie is tegen hartzeer: een feestje bouwen! De pub wordt voller en voller, de glazen leger. Het is een geluk bij een ongeluk dat ik altijd BaCo drink en dus is mijn colaatje met schijfje citroen niet wat het lijkt. Ik constateer tevreden dat een groot deel van de pub bekende gasten zijn, die jaarlijks omstreeks dezelfde periode in het wintersportgebied de feestdagen vieren. Petra heeft volop aanspraak van een groep jongens, die minimaal vijf…

In het vorige deel lees je hoe Kirsten zwanger blijkt te zijn, van haar overspelige ex Daan. In het hotel wordt ze pijnlijk geconfronteerd met het verleden, maar gelukkig komt ze haar oud studie-genoot Petra tegen, waarmee ze besluit te gaan skiën. “En nu ben ik dus zwanger van hem”. Besluit ik mijn verhaal. Petra kijkt me enigszins verbaasd aan, maar lijkt verder vrij rustig te reageren. Normaliter valt ze in de categorie hysterisch, aanwezig en wild. Ik neem een slok van mijn hete chocomel, terwijl ik onrustig op de barkruk van de lokale pub heen en weer schuif. Het is…

In de laatste delen van het romantische kerstverhaal lees je hoe Kirsten zich in haar eentje op een ‘romantische’ wintersport stort tijdens de kerstvakantie, inclusief de twijfels van een  zwangerschap en alle ongemakken die daarbij komen kijken. In deel drie staat ‘Heidi’ – het toonbeeld van gelukkig met kinderen – ineens als een nachtmerrie voor haar neus. Ik zit op de rand van mijn bed, terwijl ik de dikke skisokken omhoog trek. Mijn maag tolt, mijn gezicht is net zo wit als de sneeuw die in de kozijnen van mijn ramen ligt.  Achter me ligt mijn telefoon, waarop ik net…

In het vorige deel van het romantisch kerstverhaal lees je hoe Kirsten na een pijnlijke confrontatie met haar eenzaamheid in de hotelkamer tijdens de wintersportvakantie ook nog te maken krijgt met de onrust van een positieve zwangerschapstest. De sneeuw die vannacht is gevallen in het dal, kraakt vers onder mijn snowboots. Terwijl iedereen vanochtend direct naar de pistes is gegaan, heb ik nu rustig de tijd om naar de plaatselijke drogisterij te wandelen. Dankzij een smoesje over het bijkomen van de drukke werkweken vroeg mijn moeder vanochtend gelukkig niet verder. Ze is nogal achterdochtig op dit soort momenten. En met een…

In het eerste deel van dit verhaal lees je hoe Kisten tijdens een gênant moment in de lobby van het hotel naar haar hotelkamer vlucht. Daar wordt ze weer pijnlijk herinnerd aan het feit dat deze wintersport vakantie niet meer zo romantisch is, nu haar ex-verloofde Daan niet meer in haar leven is.  Toegeven. Mijn leven is al jarenlang een sprookje. Tijdens de studie tot advocate aan de privéschool in Breukelen, had ik Daan al tijdens het jaarlijkse eerstejaarsgala ontmoet. De studietijd was een droom, vol fantastische verhalen, waar boeken over volgeschreven konden worden. De jaarclub, een actieve groep van succesvolle…

Sinds de ongekende populariteit van de serie Sex and the City, gelooft een meerderheid van de jonge vrouwen dat 1. foute mannen meant to be zijn, 2. Manholo Blahniks een must zijn voor succes en 3.  je tas op de grond laten vallen, waarbij alle condooms en tampons eruit rollen, niet belachelijk is, maar fabulous én zomaar zou kunnen betekenen dat de man, die je helpt bij het oprapen van de inhoud, Mr. Big a.k.a. Je Grote liefde zou kunnen zijn. Geen wonder dat we met zijn allen wanhopig zijn geworden. Mijn – volgens Sex and The City levensveranderende moment…

Terwijl de werklui mijn appartement proberen te redden van een kleine watersnood, zit ik bij de buurman op de bank.  ‘Mooi schilderij’, merk ik op, terwijl ik naar zijn Herman Brood-kopie aan de muur kijk. Heel toevallig precies dezelfde als die van mij. ‘Ja, die heb ik gelukkig nog wel zelf kunnen ophangen,’ grijnst hij. Ik lach. En ik maar denken dat hij voortdurend aan het seksen was. Ik moet echt minder naar Sex and the City kijken! Ik heb sowieso nog wat goede voornemens te vereffenen, bedenk ik me. Een paar uur later nemen we afscheid. Ondanks de vermakelijke…

Beethoven stapt op me af.  ‘Gaat het?’ fluistert hij. Ik schud mijn hoofd. ‘Nee,’ stamel ik. Ik veeg mijn mond af aan mijn mouw en probeer op te staan. ‘Dit is veel te veel.’ Hij zet me op de bank en geeft me een deken om het rillen tegen te gaan. ‘Maar ik voel me zo speciaal bij jou,’ lacht hij. Hij kijkt me verwachtingsvol aan. ‘Wat is er niet goed aan?’ Ik zucht, kijk hem aan en glimlach. Ik zie hem zijn verwachtingen voor het einde van de avond bijstellen. Hij knikt. ‘Ik ga opruimen. De logeerkamer is naast…

Ik word wakker met een bonkende koppijn. Er lijkt een vogelnestje genesteld in het achterste van mijn keel. Ik kuch en knipper met mijn ogen, die nog aan elkaar plakken van de lagen extra volume mascara. Hoewel het me moeite kost om overeind te komen, wordt er ergens anders nog meer gebonkt. Geweldig! Zo te horen heeft de buurman een fantastische ochtend. Ik draai me om en  trek het kussen over mijn hoofd. In ieder geval één iemand binnen dit gebouw die waanzinnige seks heeft rond de kerstboom. Ik probeer de avond terug te halen. Na mijn mislukte stotterdate stonden…

De klok van de kerk slaat vijf uur en het is pikdonker op straat. Terwijl de winkels sluiten en de stad leegstroomt, schenk ik mezelf eenmaal thuis aangekomen nog maar eens een glas wijn in. Ik ga, gewapend met scheerschuim en een schallende Amy Winehouse, de badkamer in. Vanavond is het zover. De eerste Relatieplanetdate met optie 1: ook wel  ‘Mooieman1981’. De foto’s zien er veelbelovend uit en de gesprekken zijn over het algemeen oppervlakkig; maar prima te handelen. Hij doet iets met architectuur en heeft een indrukwekkende collectie kunst in zijn huis hangen. Schuldbewust kijk ik naar mijn Herman…

Er zijn twee weken voorbij gegaan en er is geen dag geweest dat ik niet ingelogd ben geweest op mijn datingwebsite. Als een slaaf van mijn mobiel check ik iedere drie minuten mijn e-mail, houd ik de berichtjes en interesse-hartjes in de gaten en check ik iedere nieuwe hunk die zich voorstelt via mijn beeldscherm als begeerlijke vrijgezel. Op mijn werk functioneer ik dan ook nauwelijks. Tijdens vergaderingen heb ik als excuus dat ik een belangrijk zakelijk telefoontje verwacht, terwijl de kwartaalcijfers aan me langs gaan. Juist nu de drukste periode van het jaar aanbreekt. De hele dag vliegen de…

Terwijl ik naar de Albert Heijn struin, gewapend met een plastic zak en mijn portemonnee, voel ik dat mijn telefoon in mijn zak trilt. Als ik op het schermpje kijk, krijg ik zin om de telefoon weg te smijten. Ik zou willen opnemen en schreeuwen: ‘Ik ben klaar met jou! Idioot!’. In plaats daarvan druk ik op stil. Stilte is goed, denk ik terwijl ik mijn weg vervolg. Alsof het een film is regent het.  Natuurlijk, het regent altijd op het ‘moment suprême’.  Ik steek de straat over en schrik van de auto die met een abrupte rem naast me…

Daar zit ik dan. Alleen op mijn doorgezakte, ooit eens witte IKEA bank. Op de salontafel  twee achteloze theezakjes, zonder onderzetter. Een half glas melk en een half aangegeten boterham. Op mijn strijkplank een lading nieuwe lingerie uitgestald, waaronder het rode korset, dat bedoeld was voor januari. Voor de man met wie het nu over is. Als vanzelf biggelt er een traan op mijn wang. Niet eens van verdriet over hem en de breuk. In gedachten herhaal ik zijn woorden. Na het ‘Ik ga er mee stoppen Ies’, kwam een totale ode aan zijn vrouw. Over hoe zij er ook…